Adverbo
Tradicie, oni difinitas adverbon kiel vorto tio modifas nomon, verbon aŭ adjektivon:
- Jono ridetis amable.
- Ĉi tiu domo estas tre bela.
- Maria plorĝemis bedaŭrinde.
Iuj studoj, tamen, indikis la fakton, ke iuj termoj, kiuj tradicie oni klasifikas kiel adverboj, ne plumas ĉi tiu klasifikon, kiel malfeliĉe, en la ekzemplo, sub, kiu agas kiel modifilo de tuta frazo:
- Malfeliĉe, ni ne povas lunĉi kun vi morgaŭ.
La gramatika tradicio ankaŭ emas klasifiki la adverbojn kiel la speco de "fakto", ke ili esprimas. Plej ofte, oni klasifikas ilin kiel adverboj de kvalito aŭ maniero, adverboj de kvanto aŭ intenseco, adverboj de loko kaj tempo. Iuj gramatikoj identigas aliajn klasojn, kiel adverboj de nuligo, de aserto aŭ de dubo, ktp. La τέχνη γραμματική (Tékhnē grammatiké) de Dionisio de Tracio, por ekzemple, enlistigis 28 klasojn de adverboj (tempo, medio, kvalito, kvanto, nombro, loko, deziro, postulo, nuligo, interkonsento, malpermeso, simileco, surprizo, konjekto, ordigo, admono, agrego, komparo, pridemandado, intenseco, komunumo, emfaza neo, aserto, certeco, devo, kaj religia ekstazo).
Pli lastatempa prilaboro de la portugala lingvo de Brazilo (Rodolfo Ilari et al, 1993; Maria Helena de Moura Neves, 2000) proponis revizion de la tradicia klasifiko.
Eksteraj ligoj
Utrecht Lexicon of Linguistics
